Van Cheddar naar Bakewell

Hier een kaartje van onze week in het Peak District. Ons huisje was in Beeley, een goed startpunt, halverwege de Dark Peak (het noordelijk deel, ruig, woest, heide) en de White Peak (ook ruig maar iets lieflijker, kalksteen, groener, meer bossen en stroompjes). Buxton ligt middden in het Peak District maar formeel buiten de grenzen van het Peak district.

Voor de googlemapskaart klik op 'Cheddar to Bakewell', de kaart van onze vakantie in Engeland 2016.

De eerste wandeling vanuit Edale zuidelijk over de heuvel Mam Tor en dan richting Lose Hill, een lange richel. We hebben die niet heen en weer gelopen maar zijn daar weer naar Edale gegeaan. Het was een warme dagen we hadden dorst (ook wat weinig water meegenomen)

Op de foto rechts de richel van Lose Hill. Officieel heet de wandeling in het wandelboekje (pathfinder peak district, Nr 15) Lose Hill, maar naar Lose Hill loop je vanuit Hollins Cross nog heen en weer over een richel. Dat stukje doen we niet.

We gaan lunchen in Edale bij de beroemde pub, The Old Nags Head. Dan gaan we naar Castleton, een dorp even verderop. Daar gaan we met een bootje een grot in (wel bijzonder maar weinig te zien je gaat de hele tijd door een hele lage tunnel, bij het draaipunt is een kleine ruimte, daar moet je er even uit, wachten op de boot terug, achteraf hadden we beter één van de andere grotten kunnen bezoeken).

Tenslotte rijden we naar Castleton zelf waar we, vlak voor sluitingstijd, nog even naar Peveril Castle, een ruïne boven het stadje gaan. Peveril Castle werd als jachtslot gebruikt door koning Henry II. (foto's boven en rechts)

Onze thuisbasis was dus een schattig oud huisje (foto links en onder) midden in Beeley, tegenover de pub, niet ver van Chatsworth. Vroeger woonden hier mensen die werkten op het landgoed of in het huis. Het huisje, Devonshire Cottage, is via Tripadvisor te boeken.
De boodschappen doen we bij de farmshop van Chatsworth in het dorpje Pilsley. Farmshop is een wat te bescheiden naam voor deze superdeluxe winkel, het is een supermarkt van luxe streekproducten en kant-en-klaar maaltijden. Wel duur maar heel lekker, veel teveel voor ons om in een weekje te proeven.

De volgende dag is een zondag. We gaan wandelen ten oosten van Hathersage, op de moors waar Emily Brontë ook rondzwierf toen ze in Hathersage bij een vriendin op de pastorie logeerde. Hier, op de Hathersage Moors, deed ze dus de inspiratie op voor Wuthering Heights.Net als de wandeling van de dag ervoor hoort dit tot de Dark Peak, het ruige noordelijke deel van het Peak District waar op de kalk een laag 'Milstone Grit' ligt. Wij volgen wandeling nummer 2 uit de Pathfinder Peak District wandelgids: Carl Wark& Higger Tor.

We parkeren bij Stanage Edge op de weg van Hathersage naar Sheffield en dan gaan we tegen de klok in:eerst naar Higger Tor (een tor is een losse stuk gesteente in het land, in dit geval van gritstone), dan naar Carl Wark (een fort uit de ijzertijd) en dan via een heel drassig stukje (we waren het pad kwijt) naar de weg.

Op het zuidelijkste punt pauzeren we bij Longshaw Estate, op een terras met mooi uitzicht over de hei. Dan terug langs Burbage Rocks, je kunt de brede weg onderlangs nemen (ook met buggy's enzo) of een van de smalle paden boven langs, foto boven: Nico op de South Edge (?) van Burbage. Links de ubiquitous (al jaren een lievelinsgwoord van me =alomtegenwoordig) veenpluis. Het laatste stuk van de heenweg (zuidwest was er vooral veel)

Hieronder deels een herhaling van de samenvatting, dit wordt nog uitgewerkt.... alvast de prachtige landhuizen Chatsworth en Haddon Hall samen op een aparte pagina.

We zitten vlakbij het beroemde landhuis Chatsworth, foto links, voor veel meer foto's zie Chatsworth. We doen het verder die dag rustig aan, krachten sparen voor de volgende dag, dinsdag, dan gaan Nico en Eva paardrijden bij een manege ten zuiden van Buxton.
Aan het eind van de middag gaan we naar Bakewell voor Tea met Bakewell Tart. En dan lekker Indiaas halen.

Nico maakt 's avonds nog een wandeling vanuit het huisje in Beeley in de richting van Hob Hurst's House , een grafheuvel uit de oudheid en tevens woning van de lokale kabouter 'a mythical hobgoblin who haunted nearby woods'.(in de Pathfinder guide)

De volgende dag wandelen we vanaf het Miller's Dale station aan Monsal trail (een opgeheven spoorweg) via Wormhill (sfeervolle kerk) en Monk's Dale (pathfinder peakdistrict 6 Wormhill and Monk's Dale)
Monk's Dale zelf was ontzettend moeilijk lopen maar achteraf hadden we misschien niet echt een pad. Zie voor een variatie van deze wandeling door Monk's Dale de website van The Walking Englishman, sowieso een hele goede link voor wandelingen in het Peak District, ook met heel veel foto's en kaartjes. Daarna nog even langs Buxton geweest (geen Waterstones?)

Foto boven Haddon Hall, een wat kleiner (dan het nabije Chatsworth) landhuis. Ook een stuk minder toeristisch maar wel heel origineel en ook vaak als filmlocatie gebruikt (o.a. recent een BBC Shakespeare serie met B. Cumberbatch als Richard III). De familie die het bezit verblijft er ook nog regelmatig en dan zijn sommige zalen gesloten.

Foto links de bakkerij in Bakewell waar wij de originele Bakewell Tarts (zonder wit glazuur en rood kersje) hebben gegeten. (Er zijn in Bakewell een stuk of drie bakkers die claimen dat ze de originele Bakewell Tart bakkers zijn.) Even verderop hebben we Indiaas eten gehaald. Wie zegt dat je in Engeland niet lekker kan eten?

De laatste dag gaan we naar Eyam. Dit dorp heeft zich in 1666, toen er pest heerste, vrijwillig van de buitenwereld afgesloten. Via zogenaamde grensstenen, boundary stones, werd er, in ruil voor in azijn gedrenkte munten, voedsel neergezet door bewoners van het aangrenzende dorp. De meeste mensen overleefden het niet maar de omgeving werd gespaard. Foto rechts een paar graven even buiten het dorp.
Het ontroerende verhaal wordt uitvoerig toegelicht in een klein museum. Met weinig middelen krijg je hier erg veel informatie. Niet alleen over de pestepidemie maar bijvoorbeeld ook de verhalen, foto's en andere documentatie van de jongens die in de Eerste Wereldoorlog naar het vasteland vertrokken en hoe het hun en hun familie's verder is vergaan. Een klein maar heel bijzonder museum waar de geschiedenis onverwacht heel dichtbij komt.

Bij het uitzichtpunt Monsal Head lunchen we in een gezellige pub, The Stables. Het weer is een beetje regenachtig, er valt een hele fijne motregen, wel sfeervol voor de foto's (zoals de foto links)
Dan weer terug naar Beeley om de boel in te pakken voor het begin van de terugreis de volgende dag.