Van Cheddar naar Bakewell

De laatste nacht in Engeland slapen we in een middeleeuws hotel, het House of Agnes, in Canterbury. Dit is het huis dat Dickens beschreef in David Copperfield als het huis van Agnes, de oude liefde van de hoofdpersoon. Nico en ik slapen in een mooie middeleeuwse kamer in het oude deel (middenvor, achter het uithangbord, Roos en Eva in de gerenoveerde 'stallen'.
We zijn er aan het begin van de middag, genoeg tijd om de kathedraal van Canterbury (waar in 1170 Thomas Becket werd vermoord en waar ook enkele prinsen en koningen begraven liggen) te gaan bekijken. De vierde (na Truro, Wells en Worcester) mooie oude kathedraal van deze vakantie. Rechts een foto van de sfeervolle kloosteromgang.

En dan hierboven de laatste foto van Dover, een nogal bijzondere, onze foto eenzaam op de oprijlanes, de vorige bootlading net weg, de volgende komt er aan de zijkanten al weer aan. Achter onze auto een pilon.
Het weekend voordat wij vertrokken waren er files van meer dan 12 uur voor Dover vanwege strenge Franse grenscontroles. Gelukkig was daar die zaterdagchtend geen sprake meer van, we leken probleemloos onze boot te kunnen halen.
Maar als we de boot op willen rijden gaan er opeens allemaal lichtjes branden en start de auto niet meer.........
Er volgen een paar spannende uren en heel veel gedoe. We zijn eigenlijk al voorbij de Engelse grens maar dus voorlopig nog niet bij de Franse, dus in niemandsland en daar komt de AA (de Engelse ANWB) niet graag. Achteraf blijkt het alleen alleen om een lege accu te gaan. Eva over de mopperige groezelige AA-man die dat constateerde: "Ik had nooit verwacht dat mijn reddende engel er zo uit zou zien."

Twee boten, vier uur later dan gepland, vertrekken we alsnog uit Dover, al lang blij dat we dezelfde dag nog weg kunnen.